مهدی جان به سرزمین نور می روم تا...

مهدی جان به سرزمین نور می روم تا به نیروی ما وراءدرونی ام پاسخ لبیک بدهم

همان چیزی که نمی دانم چیست یا کیست؟ ولی این را می دانم که دعوتی الهی از سوی شهیدان است.

ومطمئنم که این سفر،سفر بزرگی برایم خواهد بود که از یک نقطه کوچک شروع شده وامیدوارم که به نقطه ای به وسعت آسمان تمام شود.

مهدی جان پا به جنوب که قدمگاه ملائک است می گذارم تا لحظه های ناب عاشقی را در آن میان جستجو کنم واز عطروبوی گلاب ویاس های سپید سرشار از امیدآنجا استشمام کنم وزمزمه های یا زهرا را در وجودم احساس کنم.

مهدی جان می خواهم به سرزمینی بروم که گام به گام آن بوی چادر خاکی مادرم زهرا"س" را می دهد.می خواهم به دیاری سفر کنم که مولایم علی بن موسی الرضا قدوم بر آنجا گذاشته ومژده پیروزی در آنجا را داده است ومی خواهم راهی جاده ای شوم که به سرورم حسین (ع)امتداد می یابد.

همان جاده ای که بار دیگر یزیدیانی خون هفتادو دو هزار،هزارانی را در آنجا ریختند وچیزی جز جمله ی عمع ام زینب«ما رأََُیت  الا جمیلا...»را باقی نگذاشتند

مهدی جان بر سر مزاری" منظور شهدای گمنام"می روم که متبرک شده ی گامهایتان است ومن آنجارا بوسه باران می کنم ودر آنجا نماز به پا می دارم واشک انتظار می ریزم...