ذوالفقاری زِ نیام آمده بیرون،اینک

باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است

مثنوی بار دگرازهیجان لبریز است

بحرآرام،دگرباره خروشان شده است

ساحل خفته پر ازلولو مرجان شده است

دشمن از وادی قرآن و نماز آمده است

لشکرابرهه از سوی حجازآمده است

با شماییم،شمایی که فقط شیطانی است

(دین اسلام نه اسلام ابوسفیانی است)

با شماییم که خود را خبری می دانید

وزمین را همه ارث پدری می دانید

با شماییم،که درآتش خود دود شدید

فخرکردید که هم کاسه نمرود شدید

گردباد آتش صحراست،بترسید ازآن

آه این طایفه گیر است،بترسیدازآن

هان!بترسید که دریابه خروش آمده است

خون این طایفه این بار به جوش آمده است

صبر این طایفه وقتی که به سر می آید

دیگرازخردوکلان،معجزه بر می آید

سنگ این قوم که سجیل شود،می فهمید

آسمان غرق ابابیل شود،می فهمید

پاسخت می دهد این طایفه با خون ،اینک

ذوالفقاری ز نیام آمده بیرون اینک

هان!بخوانید که خاقانی از این خط گفته است

شعرایوان مدائن به نصیحت گفته است

هان!بترسید که این لشکر بسم الله است

هان!بترسید که طوفان طبس در راه است

یا محمد!تو بگو با غم وماتم ،چه کنم

روز خوش بی تو ندیدم به عالم،چه کنم

پاسخ آینه ها بی تو دمادم سنگ است

یا محمد!دل این قوم برایت تنگ است

بانگ هیهات حسینی است رسیده از راه

هرکه دارد هوس کرب بلا بسم الله

                                (تقدیم به حماسه برادران بحرینی)

                                سید حمیدرضا برقعی